Station (door Fred Mühl)
Overal is drukte,
een dakloze zit op de grond,
alleen hij heeft tijd
De jonge vrouw,
die gehaast naar de bus rent
De verslaafde,
die snel zijn heroïne koopt,
en dan niets meer weet
De oude man,
die opgewonden naar een taxi zoekt
Het kind,
dat bij zijn moeder aandringt op een ijsje
En niemand bemerkt de dakloze,
ze zijn allen te gehaast
Hij neemt in alle rust een slok bier,
en kan om alle drukte om zich heen
alleen het hoofd schudden, en glimlachen
Deze man, hij vraagt aan mij:
Wie is hier nu armer, ik? of zij?